انفوریک اسید اگروفر

استفاده از اسیدها همیشه راهی عالی برای کشاورزان بوده و خواهد بود تا کنترل بهتری به قلیائیت آب آبیاری (کربنات‌ها و بی‌کربنات‌ها و ...) و تنظیم پی‌‌اچ محیط کشت داشته باشند. تا چند سال قبل کشاورزان بیشتر از اسیدهایی همچون اسید سولفوریک، اسید فسفریک، اسید نیتریک و اسید سیتریک استفاده می‌کردند. در انتخاب اسید باید به پارامترهایی از قبیل، ایمنی نسبی، قدرت خنثی کننده، قیمت و عناصر غذایی همراه اسید توجه کرد. تا به امروز موثرترین و پرکاربردترین اسید، اسید سولفوریک است. اما یکی از خطرناک‌ترین اسیدها برای بهره‌بردار و تجهیزات تزریق و سیستم آبیاری محسوب می‌شود. برای مواردی که هدف، حذف قلیائیت با مقدار کم، مد نظر است، اسید فسفریک انتخاب مناسبی است. با این حال در اضافه کردن این اسید به حجم آب مصرفی، محدودیت وجود دارد. به این علت که اگر مقدار تزریق اسید بالا رود، مقدار فسفر زیادی به محیط کشت اضافه می‌شود. اسید نیتریک از نظر تئوری انتخاب مناسبی است، زیرا نیتروژن به شکل نیترات به محیط کشت اضافه می‌کند. اما این اسید، بخار می‌کند و به شدت اکسید کننده است و کار با آن بسیار دشوار است. اسید سیتریک یک اسید آلی ضعیف و جامد است است که از سه اسید دیگر ایمن‌تر است. اما در حذف قلیائیت و کاهش پی‌اچ تاثیر بسیار کمی دارد و استفاده از آن بسیار هزینه‌بر خواهد بود.

با توجه به مواردی که در بالا مطرح شد، هر کدام از چهار اسید معرفی شده، دارای مشکلاتی از نظر ایمنی و قیمت و کارایی هستند. اما اسید انفوریک اگروفر با 80 درصد سولفات و 21 درصد ازت، محصولی ارزان، ایمن و موثر برای دست‌یابی به اهدافی همچون حذف کربنات و بی‌کربنات، کاهش پی‌اچ محیط کشت، اصلاح خاک‌های سدیمی، آزادسازی عناصری همچون فسفر و آهن در خاک و شست‌وشو سیستم‌های آبیاری قطره‌ای محسوب می‌شود.